SÄLBSCHTREFLEKZION und anderi fraage.

ich han scho sehr früeh agfange tagebuech schriibe, nämlich mit sächsi, wos nonig so fescht schriibe gsi isch, sondern ehnder anderi forme vo stift-uf-papier-mich-sälber-usdrücke. es hed mer ghulfe, will ich scho damals en knall gha, mich vo de wält völlig unverschtande gfühlt und zuegäh au üsserscht dramatischi züüg gha han. gli und während minere ganze melodramatische jugend sind gedicht und gschichte entschtande.

füres wiili hanis verlore gha, s schriibe. denn isch zerscht s tagebuechschriibe und schpöter au s andere schriibe (vorallem sit minere yogauusbildig) zrug zu mer cho. yoga heisst ebe au sälbschtreflekzion. es ghört zu minere tägliche praxis und hilft mer de überblick z bhalte, woni grad bin und a was, es hed sicher au mitm sälbschtschtändig schaffe z tue.
de afang vom jahr, neui läbensfasene und voll- odr noimond sind ziite, wo sich das sehr intensiviere chan.

über was bin ich grad glücklich?
vo was wett ich meh i mim läbe?
was wetti loslah?
wie chanich das woni praktiziere wiiter vertüüfe?
wie gsend mini gedanke us und isch das hilfriich?
uf weli ziel odr projekt fokussier ich mich i de nächschte ziit?
wie läb ich mini kreativität us?
wie chan ich mis potenzial voll usläbe?
und so wiiter… au wie gang ich mit mer, andere mänsche, de wält um?

a täg wie hüt hanich tendänze zur extremischtin mitm tschuurnaling (wie mer uf änglisch so schön seid).